Europees beleid en Nederlands decentraal beleid zijn de afgelopen decennia in toenemende mate met elkaar verweven geraakt. Ruim driekwart van de Europese wet- en regelgeving raakt Nederlandse decentrale overheden, omdat maatschappelijke vraagstukken anno 2023 niet alleen binnen onze landsgrenzen aangepakt kunnen worden. Dit vraagt van gemeenten, provincies en waterschappen dat zij zich steeds meer bezig houden met alles wat uit Brussel komt.
Tegelijkertijd biedt de EU ook veel kansen voor decentrale overheden:
er zijn subsidiemogelijkheden vanuit Europese fondsen en door
kennisuitwisseling met organisaties uit andere lidstaten kan er van elkaar
geleerd worden. Dit alles betekent dat de EU steeds meer aandacht vraagt
van decentrale overheden, van wie door de toenemende decentralisatie van
overheidstaken sowieso al veel gevraagd wordt. Hoe zorg je als decentrale
overheid voor een EU-strategie die past bij je ambities en capaciteit?
