Stel: Je werkt al zes jaar als salesmanager bij een middelgrote organisatie in het oosten van het land. Tot maart vorig jaar groeide de organisatie tegen de klippen op. Tot de pandemie uitbrak. De eerste weken was je vooral druk met regelen en beantwoorden van vragen.
Maar na een paar weken werd duidelijk dat COVID-19 echt impact had op de business. Gelukkig waren daar de steunmaatregelen. NOW 1 werd aangevraagd en de directie zag de toekomst met vertrouwen tegemoet. Thuiswerken werd de norm en daarmee was je niet alleen fysiek op afstand, maar merkte je dat de communicatie ook minder werd. Gelukkig zijn de maatregelen versoepeld en ben je ook sinds september weer wat vaker op kantoor. Van 9 tot 5, want van overwerken is al anderhalf jaar geen sprake meer. In de gesprekken bij het koffieapparaat en met je manager voel je dat er spanning hangt, maar echt concreet krijg je het niet. Veel directieoverleg, af en toe een vreemde snuiter op kantoor in tweedelig grijs. Dichte deuren bij HR en vooral al maanden radiostilte. Laatst zag je een mooie baan in Amsterdam. Maar dat is vanuit Hengelo niet te bereizen. En verhuizen naar de Randstad lijkt met de huidige huizenprijzen ook geen optie. Bovendien: als je terugblikt op de laatste zes jaar, heb je vooral heel hard gewerkt en nooit meer écht nagedacht over je toekomst. En voor ontwikkeling was er eigenlijk geen tijd of geld. Je hebt er last van, slaapt slecht. Wat als…
De menselijke kant van reorganiseren
Een paar weken geleden verzorgde ik samen met mijn collega Monique van der Meer het seminar ‘De menselijke kant van reorganiseren’. En net als tijdens de vorige crisis was ik weer verrast over de zoektocht waar veel organisaties voor lijken te staan. Nu talent dé schaarste van het moment is, besteden we met z’n allen enorm veel tijd en geld aan het vinden van de juiste mensen. Prachtige vacaturesites waar de ‘candidate experience’ van afspat, het ene verhaal nog mooier dan het andere. Maar goed werkgeverschap stopt niet na de proeftijd. Een bekend gezegde luidt dat je in nood je echte vrienden leert kennen: met werkgevers is het niet anders. Want alle beloften ten spijt, gebeurt een ontslag toch nog te vaak niet zorgvuldig. Met alle gevolgen van dien.
Zorgplicht
De impact van een reorganisatie of ontslag is enorm. Voor de betrokken medewerker(s), het team, management en HR. En goed afscheid nemen staat of valt met heldere communicatie en afspraken, inlevingsvermogen en aandacht. Ván alle betrokkenen en vóór alle betrokkenen. En nee, ontslag betekent niet het einde van de wereld, maar als het onvermijdelijk is, heb je als werkgever ook je zorgplicht. Door je te verplaatsen in de ander, niet mee te huilen, maar te luisteren en de toekomst van die medewerker(s) zo goed mogelijk te faciliteren. Bovenstaande schets is fictief, maar had zo uit onze coachingspraktijk kunnen komen.
Het nieuwe normaal
Want in een tijd waarin we het vrijwel dagelijks hebben over ‘het nieuwe normaal’, kunnen we toch ook afspreken dat we hier het zorgvuldig afscheid nemen van medewerkers aan toevoegen? Niet door ze te pamperen, maar door ze de mogelijkheid en middelen te bieden om de regie over hun carrière te nemen en hun zoektocht naar die droombaan optimaal te faciliteren. En door goed en respectvol afscheid nemen te combineren met een focus op de toekomst door hun talenten en ambities in kaart te brengen. Begeleiding met een koel hoofd en een warm hart.
Meer weten over de menselijke kant van reorganiseren?
Met het My Future-programma ondersteunen we werkgevers én werknemers bij afscheid nemen met een buiging. Neem vrijblijvend contact met mij op voor meer informatie.