Samen hybride werken | Berenschot blog

Gisteren ontvingen we een vraag voor het uitvoeren van een werkdrukonderzoek. Vaak vormen de ervaren werkdruk en een toenemend ziekteverzuim de aanleiding om uit te laten zoeken wat er op de werkvloer speelt. Met goede moed, expertise en de laatste inzichten op dit terrein gaan we aan de slag. We zetten vragenlijsten uit, analyseren het werkproces en gaan met medewerkers in gesprek over hun werk. Werk dat ze met passie doen, hoewel die bevlogenheid door corona wat is verbleekt.

In zo’n onderzoek komt vaak boven wat slimmer, handiger of beter kan. De echte winst van dit soort onderzoeken is echter wanneer interviews veranderen in ontmoetingen waar mensen hun hart luchten. Vaak hebben ze dat al lange tijd niet gedaan. Ze zijn doorgegaan met hun werk, waarbij de oude afspraken met hun leidinggevende dienden als houvast, ook in een nieuwe context. Een context waarin werk én thuis – zeker voor jonge ouders – in elkaar overliepen, het contact met collega’s niet meer was zoals voorheen en het ‘allemaal uit jezelf moest komen’.

Een nieuwe context ook waarin medewerkers de ruimte hadden om hun werk af te stemmen op hun privésituatie en in te vullen zoals zij dat wilden. Een gesprek vanachter het bureau voeren of combineren met een wandeling, bijvoorbeeld. Je zou denken dat er zo een nieuwe balans is ontstaan tussen regelmogelijkheden en energiebronnen in het werk, waardoor het met de werkdruk wel meevalt. Dat blijkt echter niet het geval. Afgaand op onze onderzoeken in verschillende organisaties, observeren wij de volgende signalen:

Veel mensen hebben gedurende de eerste coronamaanden gewerkt vanuit een energie van ‘samen krijgen we corona er onder’. Die initiële weken van de crises waren verbindend en leidden tot een explosie van bemoedigende initiatieven online. Mooie opnames van ‘Alle Menschen werden Brüder’ waarbij musici vanuit verschillende huiskamers hun partij speelden. Vervolgens werd thuiswerken na de zomer business as usual. Een werk-werkelijkheid die nog meer nadruk legt op iemands organisatie- en coördinatievaardigheden en waarin afstemming tijdrovender is dan voorheen. Voor veel mensen vormt dit een energielek. Bij echte overbelasting zien we dat teams het werk op project- of klusniveau herverdelen om zo tot een evenwichtiger belasting te komen. Een andere optie – herverdeling op taakniveau, waarbij gekeken wordt naar wat teamleden energie geeft én energie kost – komt minder vaak voor. Toch kan dit een waardevol perspectief zijn als de rek eruit is.

Zowel op het werk als thuis is de variëteit aan nieuwe indrukken inmiddels afgenomen en de herhaling toegenomen. Online meetings lijken steeds meer op elkaar en het leven thuis is voor velen weliswaar overzichtelijker maar ook saaier en eentoniger. Afwisseling, verandering van omgeving en inspiratie geven energie en creëren beweging. Die inspiratie moest het afgelopen jaar vooral uit de medewerkers zelf komen. Juist op dit vlak kunnen teams veel voor medewerkers betekenen. Door ideeën, inzichten, ervaringen en kennis te delen en door te brainstormen, elkaar feedback te geven en elkaar op te jutten. Met elkaar kom je verder.

Tijd nemen voor elkaar, aandacht hebben voor elkaar en luisteren naar wat je collega op zijn hart heeft. In een periode waarin bij grote meetings gevraagd werd het scherm op zwart te zetten vanwege de belasting van het computernetwerk, nam de anonimiteit toe en de betrokkenheid af. We hebben elkaars steun echter hard nodig want, zoals Kilian Wawoe (2021) aangeeft, wij zijn sociale dieren en steun van anderen is voor ons cruciaal. Contact ervaren, het gevoel er niet alleen voor te staan, geeft energie. Het is echter lastig om op afstand aan te voelen of collega’s onze steun nodig hebben. Want hoe organiseer je die zonder de spontane ontmoeting op de gang waarin je ziet dat je collega het zwaar heeft? Sommige teams starten hun overleg met een persoonlijke check-in, andere werken met een buddystructuur om nauwer contact te hebben of organiseren intervisie. Allemaal goede vormen om op teamniveau te bouwen aan verbinding en het echte gesprek te voeren.

De tegeltjeswijsheid ‘Alleen ga je sneller, samen kom je verder’ tekent de afgelopen tijd. Veel mensen werden teruggeworpen op zichzelf en hebben vaak keihard gewerkt om alles draaiende te houden. Nu we voor de uitdaging staan het hybride werken verder vorm te geven, laten we dat dan doen vanuit ‘wij’ en niet vanuit ‘ieder voor zich’. En elke organisatie kan dat wij-gevoel verstevigen door inspirerende teamdoelen, een evenwichtige taak- en rolverdeling en heldere werkafspraken die door het team als geheel worden onderschreven. Wij helpen organisaties daar graag mee op weg.