Esther doet wat ertoe doet | Berenschot cases

Esthers nieuwe werkgever is een zorgorganisatie die iedereen ondersteunt voor wie meedoen in de samenleving moeilijk is. Ze is bij Pameijer verantwoordelijk voor het volledige tactische en operationele inkooptraject, waaronder de selectie van leveranciers, contracteren en de evaluatie van de performance van diezelfde leveranciers. Vakinhoudelijk verschilt het werk in dienst van Pameijer niet van wat ze voor haar vorige werkgever deed. Esther: 'Het verschil zit hem er in dat ik ervoor heb gekozen om datgene waar ik goed in ben, in te zetten voor een organisatie met een heel ander oogmerk. Ik wilde iets doen wat ertoe doet.'

Er was geen duidelijk moment dat Esther zich realiseerde dat ze een andersoortige werkgever zocht, eerder een groeiend besef. Esther: 'Misschien heeft het met leeftijd te maken. De laatste jaren begon ik steeds meer in te zien dat ik, met de kennis en ervaring die ik in de loop der jaren opdeed, iets wilde doen waarmee ik een daadwerkelijke duurzame bijdrage kan leveren. Dat niet een commercieel bedrijf de vruchten plukt van wat ik doe, maar eerder de gemeenschap. En dan bij voorkeur in mijn eigen stad.’Bij het primaire proces, het werken met cliënten van Pameijer, is Esther vanaf haar werkplek op het hoofdkantoor niet dagelijks betrokken. 'Mijn werkgever geeft me wel alle ruimte om mee te kijken op de werkvloer, om daadwerkelijk te zien waarvoor we met z’n allen aan het werk zijn. Dat werkt erg motiverend.'

Esther merkt dat haar werkgever blij is met het feit dat ze met een andere ervaring naar zaken kijkt: 'Volgens mij is het sowieso wel een trend; dat zorgorganisaties breder zoeken. Dat ze zien dat mensen van 'buiten’, en zeker ook afkomstig uit een commerciële omgeving, met anders handelen iets kunnen toevoegen. Een voorbeeld? Een van de dingen die ik in een commerciële omgeving leerde is het proactief zijn; ergens de lead in nemen. In mijn nieuwe omgeving is er op dat terrein soms nog winst te boeken. Daarom probeer ik, door mijn eigen dagelijks handelen, te laten zien hoe je in positieve zin verantwoordelijkheid neemt en eigenaarschap naar je toe kunt trekken.'

Al bij het sollicitatiegesprek gaf Esther aan niet het type inkoper te zijn dat zich ten doel stelt voor zijn werkgever ieder product voor de laagst mogelijke prijs in te kopen. 'Ik neem, uiteraard in het verlengde van onze inkoopstrategie, bij het bepalen van de juiste leverancier veel meer mee dan alleen de prijs. Ik ben meer op zoek naar de verbinding; ik zoek leveranciers die onze organisatie verder helpen én andersom. Ik streef ernaar dat onze leveranciers mede graag met ons willen werken in het kader van social return. Omdat wij iets goeds doen, iets waarmee we het leven van mensen positief beïnvloeden. Mijn uitgangspunt bij het zoeken van leveranciers is het creëren van partnerschappen die beide partijen vooruit helpen, win-win. Dat is anders dan voor je werkgever op zoek gaan naar een product dat hij nodig heeft, liefst voor de laagst mogelijke prijs.'