Het is een open deur dat er crises nodig zijn om grote stappen te zetten in Europees beleid. Waar jarenlang het adagium gold dat de rol van de Europese Commissie slechts lag in het creëren van randvoorwaarden voor het optimaal laten functioneren van de interne markt, lijkt nu een kanteling in denken aanstaande als het gaat om marktingrijpen op Europees niveau.
Meerdere factoren dragen hieraan bij:
- door crises gedwongen heeft de Commissie al een actieve rol moeten spelen in de markt,
- via juridische weg wordt overheidsingrijpen steeds vaker afgedwongen, en
- de balans tussen landen met een sterk vrijemarktdenken en landen met een traditie van actieve economische sturing vanuit de overheid lijkt door te slaan ten voordele van de tweede groep.
Eén van de gebieden waarop dit een belangrijke rol gaat spelen, is de beprijzing van ‘externaliteiten’. Door heffingen op uitstoot in te voeren, wordt een financiële prikkel geïntroduceerd die zou moeten leiden tot meer innovatie en, uiteindelijk, een volledig circulaire economie. Wordt ‘de vervuiler betaalt’ dan ook op Europees niveau het nieuwe adagium?
In deze forecast worden de ins en outs belicht.
