Warmtenetten spelen een belangrijke rol in het behalen van de klimaatdoelen voor de gebouwde omgeving. Scenario’s gaan uit van 15 tot 45% van de gebouwde omgeving op warmtenettten in 2050.
Bij warmtenetten is momenteel sprake van een monopoliesituatie, waarbij de Autoriteit Consument & Markt (ACM) als toezichthouder jaarlijks op basis van de aardgasreferentie (kosten voor een gasketel, onderhoud, netbeheer en gasvariabele tarieven) de maximale warmtetarieven voor dat jaar vaststelt. Stijgt de gasprijs, dan mogen warmtetarieven ook stijgen.
Kostprijs+-principe
De nieuwe conceptwet collectieve warmtevoorziening (Wcw) sorteert voor op het kostprijs+-principe, waarbij de ACM tarieven vaststelt op basis van kostprijs en een redelijk rendement. Daarnaast wordt met de nieuwe wet beoogd verduurzaming van de bronnen te waarborgen, gemeenten meer regie te geven op de verduurzaming en cherry-picking (uitsluitend lucratieve aansluitingen realiseren) te voorkomen.
Verschillende inzichten
In opdracht van de milieuorganisatie Natuur & Milieu onderzocht Berenschot de implicaties van deze nieuwe wet voor consumentenbescherming en verduurzaming plus de impact van het voorgestelde nieuwe tariefsysteem (kostprijs+). Op basis van een analyse van de wet, gesprekken met experts vanuit verschillende perspectieven en door het maken van een aantal total cost of ownership-berekeningen, zijn verschillende inzichten opgedaan. De belangrijkste aandachtspunten, observaties en uitdagingen, soms voorzien van mogelijke oplossingsrichtingen, zijn te vinden in het rapport ‘De Wcw: kostprijs+-tarief, consumentenbescherming en verduurzaming’.
